Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ο Ελληνισμός της Διασποράς

ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΡΙΔΑΣ

«…Γεννήθηκε στη Γορτυνία του Νομού Αρκαδίας. Μετανάστευσε στον Καναδά, όπου ζει με την οικογένειά του. Καλλιεργεί την ποίηση και την αρθρογραφία, με θέματα που εστιάζονται στον 'Ελληνα μετανάστη και στο οδυσσειακό όνειρο του νόστου. 'Εχει ετοιμάσει μια πλούσια σελίδα στο διαδίκτυο, απ' όπου προβάλλει την Ελλάδα και τον όπου γης Ελληνισμό. Υπό έκδοση βρίσκεται το έργο του Καπνόν Αποθρώσκοντα.»

                                 «ΞΕΝΙΤΕΙΑ Ανθολογία»                              
Βιβλιοθήκη Κυπριακής Διασποράς της ποιήτριας Ρούλας Ιωαννίδου - Σταύρου

 http://douridasliterature.com/

(ανοίξτε την υπερσύνδεση)

O Ύμνος του Μετανάστη
           

Ξεκίνησες με μια βαλίτσα…
Σήκωσες την Ελλάδα στον ώμο σου
ωσάν το Διγενή και την σεργιάνισες στις πέντε Ηπείρους!

Κράτησες και κρατάς με υπερηφάνεια την ελληνική παράδοση
και την ωραία σου καταγωγή!

Γιε του Λαέρτη, σε κάθε γωνιά της γης έκτισες την Ιθάκη σου!
Και οι άνθρωποι - άσπροι, μαύροι και κίτρινοι -
στέκουν στην άκρη σιωπηλοί, γιομάτοι δέος,
για να περάσει η γαλανόλευκη!
κρατημένη ψηλά στ’ αντρίκειο σου χέρι,
καθώς περνάς στις παρελάσεις,
καβάλα στο άλογο του Θοδωρή Κολοκοτρώνη!

Ωραίε μου φουστανελά!
Αληθινέ κι αγνέ μου
Έλληνα της Διασποράς!!

http://douridasliterature.com/poihmata.html

Υστερόγραφο:
Γράψε μου, αν θέλεις, σαν εύρεις τον καιρό. Το γράμμα σου μου δίνει κείνη την αίσθηση της γλυκιάς επιστροφής στην πατρίδα, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς - που πια δεν ζούνε - κι αποκομμένος σήμερα καθώς που είμαι, η πρώτη μου πατρίδα έγινες εσύ! Για τούτο και σε σκέφτομαι, αδελφέ μου! Να ’σαι καλά!

Κώστας Δουρίδας, Λαντ οφ Γκοντ

Oakville – Τορόντο – Kanada

          

     

Τη θαυμάσια ελληνική ιστοσελίδα “The LAND of GODS” (Η Χώρα των Θεών) ανακαλύψαμε στο Διαδίκτυο και τη συστήνουμε σε όλους, κυρίως στους ξενιτεμένους μας. Είναι δημιούργημα του Αρκάδα Κώστα Δουρίδα, Έλληνα πατριώτη της Διασποράς, που ζει στον Καναδά. Δικό του είναι και το ποίημα «Ο Μετανάστης», προμετωπίδα της ιστοσελίδας του. Αν και καλύπτει πληθώρα θεμάτων που ενδιαφέρουν κάθε μετανάστη, στο “The LAND of GODS” κυριαρχεί η Λογοτεχνία. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πεζά και ποιητικά  έργα Ελλήνων λογοτεχνών, που τους ταξινομεί συστηματικά με τρόπο υποδειγματικό. Η αγάπη για την Ελλάδα, σε αρμονικό συνδυασμό με τη Φιλοκαλία, κάνουν την ιστοσελίδα του Έλληνα δημιουργού μία από τις ωραιότερες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο. Είναι αξιοθαύμαστος, κυρίως γιατί καταφέρνει να μεταφέρει τον Ελληνικό Πνευματικό Πολιτισμό μέχρι το μακρινό Καναδά, μέχρι τα πέρατα της Γης, με τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η ψηφιακή Τεχνολογία. Του αξίζει ένα μεγάλο «ΕΥΓΕ».                 

Συγχαρητήρια στον Κώστα Δουρίδα

Χαιρετισμούς

στον Ελληνισμό της Διασποράς

Μ.Β.

ΞΕΝΙΤΙΑ

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ -------------------------------------

Από το βιβλίο της Γιώτας Αργυροπούλου «Διηγήματα»

                                 Εκδόσεις «Μεταίχμιο» – Αθήνα 2010 – σελ. 31-33

             Η σπαραγγιά

                          

                              Ι

                 Τηλεφωνεί συχνά από το Σίδνεϊ.

                 Στέλνει φωτογραφίες.

                 Όταν πέθανε η νύφη της, γυναίκα του αδερφού της    

                 που σκοτώθηκε στα δίσεχτα τα χρόνια,

                 λίγο πριν το ξόδι χτύπησε το τηλέφωνο.

                 Της είπαν είμαστε καλά, προσώρας να το κρύψουν.

                 Η Όλγα λέει. Μιλώ μαζί της στο μυαλό μου τόσα χρόνια.

                 Απόψε μου είπε πως θα φύγει.

                 Στην ώρα από μακριά από το Σίδνεϊ

                 αποχαιρέτησε πικρά.

                              ΙΙ

                 Παντρεύτηκε από φωτογραφία λίγο μετά την κατοχή.

                 Σαράντα μέρες στο κατάφορτο απ’ τα νιάτα τους

                 καράβι Ελληνίς,

                 προτού δει αν αγαπηθεί μ’ αυτόν που πάει να ζήσει,

                 προτού ακόμα δει τη νέα γη,

                 φύτρωσε τρυφερό σπαράγγι μέσα της η ελπίδα

                 να γυρίσει.

                 Γύρισε μόνη στου χωριού τα χώματα μετά πενήντα χρόνια.

                 Βρήκε χαλάσματα, φαντάσματα.

                 Οι συγγενείς απόλιγοι, χέρσα χωράφια.

                 Οβριές στους όχτους και σπαράγγια,

                 ανθισμένες καυκαλήθρες, μαργαρίτες, παπαρούνες,

                 η γη μονάχα

                 αρχές Απρίλη έστρωσε πάλι

                 ωραίο χαλί.

                 Η πατρίδα που τις πέταξε στις ερημιές του κόσμου

                 να καρπίσουν

                 τώρα ευημερεί.

                 Καφετέριες, σούπερ μάρκετ, διαμερίσματα. Σόγια διαλυμένα.

                 Σκόρπισε το σμάρι του μυαλού της.

                 Η σπαραγγιά που πέταγε στο Σίδνεϊ όλο βλαστάρια νέα

                 ξεράθηκε απ’ τη ρίζα.

                              ΙΙΙ

                 Να φύγεις του ’πε ο πατέρας του, να βρεις ψωμί να ζήσεις.

                 Στην Αυστραλία θα πας.

                 Η Γερμανία είναι κοντά κι αν δε βαστάξεις θα γυρίσεις.

                 Έφυγε είκοσι χρονών.

                 Μετά από χρόνια έστειλε χαιρετίσματα στη μάννα του.

                 Είμαι καλά, έχω δουλειά. Πήρα γυναίκα ξένη.

                 Ξένα μιλούν και τα παιδιά.

                 Να μη με περιμένεις.

                 Με αυτά τα χαιρετίσματα

                 η μάννα του πορεύτηκε ως τον τάφο.

                 Και ο Αναστάσης πορεύτηκε στα ξένα

                 καλύτερα από τη θεία Μαριγώ,

                 που άφησε άγρια σπαραγγιά

                 μες στην καρδιά της να φυτρώσει.

                              ΙV

                 Όλο μπόι πετά το τρυφερό σπαράγγι

                 όλο διακλαδώνεται.

                 Κι όποιος δεν ξέρει

                 τι αγκάθι γίνεται όταν ξεραθεί

                 το τρυφερό σπαράγγι...
  

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

 ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ

ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ

 ΣΠΑΡΑΓΓΙ ΕΛΠΙΔΑΣ

 ΤΟ ΝΟΣΤΟ

 Μ.Β.